ปรับปรุงบ้านให้กว้างและสว่าง
อยู่คนเดียวจำเป็นต้องมีบ้านกว้างๆ หรือเปล่า ? คำถามนี้อาจจะตอบต่างกันไป เพราะแต่ละคนมีความชอบไม่เหมือนกัน บางคนชอบพื้นที่เล็ก ๆ อยู่แบบอบอุ่น ดูแลทำความสะอาดง่าย แต่หลายๆ คนก็อยากเป็นเจ้าของพื้นที่โล่ง โปร่ง รู้สึกหายใจสบายๆ เหมือนเช่นเจ้าของห้องนี้ที่ต้องการปรับปรุงห้องใหม่ จากที่มีห้องเล็กห้องน้อยเต็มไปหมดให้กลายเป็นพื้นที่โล่งๆ และเน้นองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมของอพาร์ทเมนท์ ซึ่งนี่เป็นคำขอหลักของลูกค้าอายุน้อยและยังเป็นโสดด้วย
ออกแบบ: Studio Lim
ภาพถ่าย : Andre Mortatti
เนื้อหา: บ้านไอเดีย
อพาร์ตเมนต์เก่าขนาด 140 ตร.ม. นี้อยู่ในย่าน Jardins ในเซาเปาโล สร้างมาตั้งแต่ปี 1970 จึงเก่ามากแต่ไม่เคยได้รับการปรับปรุง เจ้าของใหม่เป็นชายโสด แม้จะอาศัยอยู่คนเดียวแต่ก็ต้องการพื้นที่ว่าง เพื่อให้รู้สึกสบายตาและรองรับเวลาเพื่อน ๆ มาสังสรรค์ได้ จึงจำเป็นต้องมีการปรับปรุงครั้งใหญ่ เพราะแปลนเดิมของอพาร์ทเมนท์มีการแบ่งส่วนเป็นห้องมาก หากต้องการขยายพื้นที่ก็ต้องเปลี่ยนเค้าโครงใหม่ โดยเริ่มจาการรื้อกำแพงที่กั้นแบ่งห้องออกหลายจุด ซึ่งหนึ่งในสามห้องนอนถูกรวมเข้ากับห้องนั่งเล่น บ้านจึงกว้างและสว่างขึ้นมากด้วยหน้าต่างบานใหญ่ที่ส่วนหนึ่งเป็นของห้องนอนเก่า
ชุดหน้าต่างขนาดใหญ่และพื้นที่โล่ง ๆ สร้างการระบายอากาศที่ทั่วทั้งอพาร์ทเมนท์ซึ่งเมื่อก่อนไม่มี
วัสดุและสีที่ใช้เป็นจุดสำคัญที่เจ้าของห้องให้ความใส่ใจ เพราะเป็นสิ่งที่กำหนดความสวยงามของบ้าน และบอกตัวตนได้มากที่สุด ดังนั้นทีมงานจึงเลือกใช้ฐานที่เป็นกลางโดยใช้สีขาว คอนกรีตดิบๆ และไม้ เพื่อเน้นองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรม เฟอร์นิเจอร์ และงานศิลปะให้โดดเด่นออกมา สำหรับเฟอร์นิเจอร์ในห้องนั่งเล่นนั้น สถาปนิกเลือกที่มีลักษณะสะอาดตาและร่วมสมัย เส้นสายนุ่มนวล เพื่อให้สมดุลกับความดิบของคอนกรีต ดังนั้นในห้องนั่งเล่นจึงมีโซฟาขนาดใหญ่ ชุดโต๊ะกาแฟสีดำ เก้าอี้ไม้สองตัวพร้อมพนักพิงไม้เท้า และชุดโซฟาเลาจ์สีเบจพร้อมเบาะกลมที่น่านั่งสบายๆ
แม้ว่าห้องจะกว้างขึ้นและมีของตกแต่งไม่มาก แต่ไม่ได้รู้สึกถึงความอ้างว้างหรือไร้ชีวิตชีวา ในทางกลับกัน การเลือกโทนสีของบ้านและเฟอร์นิเจอร์โดยรวมได้สร้างบรรยากาศที่อบอุ่นและผ่อนคลาย แทรกด้วยสัจจะวัสดุในบางจุดพอให้ได้องค์ประกอบทางอุตสาหกรรม แสดงตัวตนแมนๆ ของผู้ชายลงไปบ้าง
ในระหว่างห้องอื่นๆ นักออกแบบจะใช้ระบบผนังเบาแบ่งกั้น เพื่อให้ง่ายขึ้นหากต้องการปรับเปลี่ยนฟังก์ชันในอนาคต แต่มีทางเดินและบานประตูที่สามารถเลื่อนปิดเปิดเชื่อมต่อกัน หรือแยกเป็นสัดส่วนได้ สำหรับคานบางจุดที่เป็นโครงสร้างคอนกรีตเก่าจะถูกโชว์ให้เห็นผิวสัมผัสดั้งเดิม และช่องเพดานที่จำเป็นสำหรับเครื่องปรับอากาศก็กลายมาเป็นองค์ประกอบตกแต่ง ด้วยการปกคลุมด้วยตะแกรงเหล็กเจาะรูกลมสีขาวกลืนไปกับเพดานสีเดียวกัน
ห้องครัวสามารถแยกหรือรวมเข้าด้วยกันกับห้องนั่งเล่นผ่านประตูบานเลื่อนที่อยู่ด้านหลังแผงไม้ เนื่องจากเจ้าของต้องการพื้นที่ที่ลื่นไหลและสะดวกสบายในการพบปะเพื่อนฝูง ห้องครัว จึงมีเคาน์เตอร์ที่ทำหน้าที่เป็นโต๊ะรับประทานอาหารด้วย จุดเด่นอยู่ที่โคมไฟที่ทำเป็นทรงกระบอกเหมือนท่อโผล่ออกมาจากเพดานอาคาร ความน่าดึงดูดด้วยลุคทางอุตสาหกรรมของชิ้นงานยังสร้างสนทนากับองค์ประกอบโครงสร้างอื่น ๆ อาทิ บานประตูไม้สีน้ำตาลเข้ม ตู้เคาน์เตอร์ครัวสีดำสนิท
นอกจากสีดำจะถูกใช้เป็นองค์ประกอบในห้องนั่งเล่นและห้องครัวแล้ว ห้องน้ำก็มาในโทนสีดำเหมือนกัน โดยใช้พื้นผิวที่มี Texture เป็นทราย สภาพแวดล้อมที่มืดจึงเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับสีขาวของห้อง ให้ความรู้สึกขรึมแต่มีรายละเอียดที่ดึงดูดสายตา ซึ่งสื่อสารตัวตนของผู้เป็นเจ้าของออกมาได้เป็นอย่างดี
