อาคารอเนกประสงค์จากวัสดุเหล็กและไม้ยางพารา
ในประเทศไทยมีทั้งเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยสีสันและความเจริญด้านต่างๆ แต่เมื่อขยับห่างไกลออกไปก็จะมีส่วนที่อาจเรียกได้ว่าเป็นกลุ่มคนชายขอบ ที่ต้องใช้ชีวิตอย่างขาดแคลนไร้สิ่งอำนวยความสะดวก ความยากไร้ในถิ่นทุรกันดารเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งที่นำพาคนอุดมการณ์เดียวกัน รวมกลุ่มกันเข้าไปช่วยเหลือด้านต่างๆ ตามที่ชุมชนต้องการ สำหรับนิสิตคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่มีความรู้ความสามารถด้านการออกแบบ ก็ใช้จุดเด่นข้อนี้ไปออกค่ายอาสาทำประโยชน์ต่อชุมชนทุก ๆ ปี นอกจากเป็นการออกไปเรียนรู้นอกห้องเรียนในสภาพแวดล้อมที่ห่างไกลแล้ว นักศึกษาเองก็ได้สัมผัสประสบการณ์การก่อสร้างจริง โดยใช้ความรู้มาส่งต่อให้กับชุมชนด้วย
ออกแบบ : Rural Development Volunteer Camp
ภาพถ่าย : Pibhu Devakul Na Ayudhya
เนื้อหา : บ้านไอเดีย
คลิกที่ภาพ เพื่อชมภาพขยายใหญ่
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เล็งเห็นถึงปัญหาในการใช้ชีวิตของคนในพื้นที่ห่างไกลทั่วประเทศ จึงมีกิจกรรมอาสาสมัครค่ายพัฒนาชนบทไปช่วยเหลือแบ่งปันตามจุดต่างๆ เป็นประจำทุกปี สำหรับโครงการนี้อยู่ที่โรงเรียนบ้านปากเนียม ตำบลห้วยพิชัย อำเภอปากชม จังหวัดเลย ซึ่งไม่มีงบประมาณสร้างอาคารใช้ส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กๆ และพื้นที่พักผ่อนจากการทำงาน ส่งผลให้ต้องจัดกิจกรรมในโรงอาหารเก่าของโรงเรียน ชาวบ้านและนักศึกษาจึงวางแผนร่วมกันในการสร้างศาลาอเนกประสงค์หลังนี้ขึ้น
ด้วยงบประมาณที่จำกัด ตัวอาคารจึงต้องมีการวางแผนอย่างรอบคอบ เพื่อให้การออกแบบง่ายและการก่อสร้างทำได้รวดเร็ว ซึ่งมีความจำเป็นเนื่องจากมีกรอบเวลาจำกัดในการก่อสร้างเพียง 19 วัน ตัวโครงสร้างหลักจึงใช้เหล็ก ส่วนโครงหลังคาและโครงที่นั่งใช้ไม้ยางพารา เนื่องจากหาได้ง่ายในชุมชนใกล้เคียง การประกอบโครงใช้การเชื่อมต่อด้วยน็อตและโบลต์เพื่อยึดเหล็กเข้ากับไม้ ทำให้สามารถเปลี่ยนแผ่นไม้ได้ง่ายหากไม้เสื่อมสภาพ
การเลือกใช้วัสดุสำหรับอาคารสะท้อนถึงวิถีชีวิตของชุมชนท้องถิ่น โดยใช้ไม้ในการก่อสร้างและแผ่นโลหะน้ำหนักเบาที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย ซึ่งช่วยให้ชายคาของศาลายื่นออกมาได้ไกล ขึ้นช่วยปกป้องจากแดดและฝนได้ดี นอกจากนี้ศาลายังถูกยกสูงจากพื้นดินเล็กน้อย เพื่อป้องกันปลวกอีกด้วย
ตัวอาคารมีลักษณะโปร่งโล่งเหมือนศาลามีด้านเดียวที่ปิดทึบ และได้ทำโครงที่นั่งเป็นแบบสองชั้นต่างระดับหันหน้าไปทางโรงเรียน ทำหน้าที่เป็นเสมือนเวที โรงละครกลางแจ้ง หรืออัฒจันทร์ ให้นักเรียนและชาวบ้านได้พักผ่อนหรือทำกิจกรรมร่วมกัน โครงที่นั่งสองชั้นยังใช้เป็นม้านั่งยาวที่สามารถสัมผัสทัศนียภาพโดยรอบได้จากบนเรือน ท่ามกลางอากาศที่ถ่ายเทมีลมพัดผ่านในเวลากลางวัน องศาของพนักพิงที่เอนออกไปทำให้เด็ก ๆ สามารถนั่งเอนหลังหลับได้อีกด้าย
แปลนอาคาร
