บ้านชั้นเดียวหลังคาเพิงหมาแหงน

จะเป็นอย่างไร หากทุกมุมของบ้านไม่ว่าจะภายในหรือภายนอก สามารถใช้เป็นพื้นที่พักผ่อนแบบชิล ๆ ได้ทั้งหมด แนวคิดการออกแบบของเจ้าของบ้านหลังนี้ คือการได้อยู่อาศัยท่ามกลางธรรมชาติ แวดล้อมไปด้วยทุ่งต้นโอ๊กที่สง่างามและเงียบสงบ สามารถเปิดประตูกว้างรับลมได้ตลอดทั้งวัน มีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดโดยไม่แบ่งแยกและไม่ขัดแย้งในการใช้งาน

ออกแบบ : Klopf Architecture
ภาพถ่าย : ©2016 Mariko Reed
เนื้อหา : บ้านไอเดีย

คลิกที่ภาพ เพื่อรับชมภาพขยายใหญ่

อาคารชั้นเดียวสร้างโดยไม่ต้องกังวลเรื่องข้อจำกัดของที่ดิน ด้วยพื้นที่หลายไร่ที่กว้าง จึงสามารถมองหาตำแหน่งในการวางผังบ้านได้อย่างเป็นอิสระ อีกทั้งยังห่างจากชุมชนจึงไม่ต้องพะวงเรื่องความเป็นส่วนตัวในการพักผ่อนด้วย บ้านหน้ากว้าง หลังคาเพิงหมาแหงน วางผังเรียงอย่างเรียบง่าย

เริ่มจากโรงจอดรถที่มีระดับหลังคาต่ำกว่าตัวบ้านเล็กน้อย แต่ล้อกันด้วยทรงเพิงหมาแหงนเช่นเดียวกัน ประตูเปิดปิดอัตโนมัติให้ความมั่นใจในเรื่องความปลอดภัยได้มากขึ้นอีกระดับ กรุผนังด้วยงานไม้ ลดความโมเดิร์นของฟอร์มอาคารให้แลดูอบอุ่นอีกนิด

หลังคาของตัวบ้านที่มีระดับสูงกว่าโรงจอดรถ ทำให้แยกเป็นสัดส่วนออกจากกันอย่างชัดเจน และด้วยที่ดินที่ไม่ได้ราบเรียบเสมอกัน ในส่วนของบ้านจึงทำการยกระดับพื้นบ้านขึ้นมาเล็กน้อยเพื่อปรับให้เสมอกันทั่วทั้งหลัง

ดีไซน์หน้าบ้านกับหลังบ้านให้สวยงามและสามารถนั่งพักผ่อนแบบชิล ๆ ได้เหมือนกัน ทั้งสองด้านมีระเบียงที่ยื่นออกมาจากตัวบ้าน จัดเป็นมุมนั่งเล่นสบาย ๆ ให้สมาชิกในครอบครัวได้สัมผัสกับสายลม แสงแดดและความสดชื่นของแมกไม้สีเขียว

ภายในบ้านเปิดโปร่งแบบ Open Plan พื้นที่ค่อนข้างกว้างขวาง รวมสิ่งอำนวยความสะดวกไว้ในบริเวณเดียวอย่างเป็นระเบียบและลื่นไหล เพดานโชว์คานเหล็กสีดำ แลดูเท่เข้ากันได้ดีกับพื้นหินขัดสีเข้ม และงานไม้แต่งผนัง แต่งฝ้าสีสว่าง

พื้นที่ทำอาหารใช้งานได้จริง เหมาะกับการทำอาหารทุกประเภท มีเครื่องดูดควันเป็นตัวช่วยในการไล่กลิ่น ไล่ควันไม่ให้กระจายฟุ้งไปยังส่วนอื่น ๆ มากเกินไป เคาน์เตอร์สำหรับทำอาหารอยู่ชิดติดผนัง ส่วนไอส์แลนด์สำหรับเตรียมอาหารเป็นบาร์ไว้นั่งทานในตัว ทอปสีมืด กับไม้เก่า ๆ เสริมสร้างเสน่ห์ให้กับบ้านได้อย่างยอดเยี่ยม

ห้องนอนมาสเตอร์ เปิดโปร่ง โล่งกว้าง ประจูกระจกบานเฟี้ยมกรอบสีดำ ทำหน้าที่ประสานภายในห้องกับระเบียงไว้ด้วยกัน ปรับอารมณ์ในการพักผ่อนให้มีความอบอุ่นมากขึ้นด้วยพื้นไม้ ตกแต่งอย่างเรียบง่ายและเท่าที่จำเป็น ด้วยเฟอร์นิเจอร์ลอยตัว

กั้นโซนห้องน้ำไว้ด้านหลังผนังหัวเตียง ตัดประตูออกไป เป็นเพียงทางเข้าโล่ง ๆ ไปสู่พื้นที่โซนแห้ง ซึ่งปูพื้นด้วยกระเบื้องสีดำ ออกแบบห้องน้ำไว้ค่อนข้างเปิดเผย เนื่องจากเป็นที่ดินส่วนตัวที่แสนกว้างใหญ่ จึงมีอิสระอย่างเต็มที่ในการมองเห็นสวนภายนอกได้ในทุก ๆ ห้อง แบ่งโซนเปียกหรือชาวเวอร์ด้วยกระจก ภายในห้องไม่สะสมความอับชื้นแม้แต่น้อย เพราะรับแสงจากภายนอกเข้ามาอย่างเต็มที่