ต่อเติมบ้านเป็นพื้นที่พักผ่อนและทำงาน

ความทรงเก่าในบ้านยุคเก่า บางครั้งก็ยังหอมหวลอยู่ในใจเสมอ อาจจะเป็นเพราะความคุ้นชินเมื่อยังเด็กที่ไม่ลืม หรือข้อดีบางอย่างของแบบบ้านดั้งเดิมที่ทำให้ชื่นชอบ เจ้าของบ้านใหม่ๆ บางหลังจึงประยุกต์ใช้ภูมิปัญญาเก่าๆ มาควบรวมเข้าด้วยกัน อย่างโครงการบ้านในเวียดนามหลังนี้ก็เกิดขึ้นมาจากแนวคิดแบบที่ว่า ถ้าเราดูเผินๆ ก็จะเห็นว่าเป็นบ้านสมัยใหม่ที่ออกแบบได้แปลกตากับผนังบ้านโค้งเฉลียงกว้างๆ แต่ในความเป็นจริงแล้วเป็นการผสมผสานระหว่างสองรูปแบบสถาปัตยกรรม คือ บ้านแบบมีเฉลียงกว้างๆ แบบเวียดนามดั้งเดิม และบ้านยกพื้นสูงของชนพื้นเมืองในที่ราบสูงตอนกลาง

ออกแบบ : 6717 Studio
เนื้อหา : บ้านไอเดีย

บ้านมีพื้นที่ 50 ตร.ม. ตั้งอยู่ในพื้นที่สวน 400 ตร.ม. ถัดจากบ้านหลังใหญ่ของครอบครัวในเมืองบวนมาถวต (ดั๊กลัก ) เจ้าของบอกว่าบ้านเล็ก ๆ หลังนี้สร้างเพิ่มเติม เพื่อใช้เป็นพื้นที่ทำงานและรับแขกแบบเงียบสงบเป็นอิสระจากตัวบ้านหลัก และในขณะเดียวกันก็เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจของสมาชิก กลุ่มสถาปนิกเรียกโครงการนี้ว่า Nhà thảo bạt หรือ เรือนที่มีเฉลียงเป็นพื้นที่เปลี่ยนผ่าน สถานที่ต้อนรับแขก ร่วมงานสังสรรค์ หรือพักผ่อนร่วมกับเรือนหลัก ซึ่งมักพบบ้านรูปแบบนี้ในพื้นที่ดินทางตอนใต้

คลิกที่ภาพ เพื่อชมภาพขยายใหญ่

ผสมผสานระหว่างเฉลียงในสถาปัตยกรรมแบบเวียดนามดั้งเดิมและเสาค้ำของสถาปัตยกรรมพื้นเมืองในที่ราบสูงตอนกลาง โดยออกแบบโดยไม่มีประตู เปิดได้ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ตัวอาคารแทบไม่มีฟาซาดหรือเปลือกบ้านแบบปกติ แต่บ้านได้รับการปกป้องสายตาจากกำแพงเอียง ๆ เมื่อผ่านประตูรั้วเข้าไป หลังกำแพงสีขาวก็จะค่อย ๆ เผยให้เห็นโครงสร้างที่แสดงถึงธรรมชาติที่แท้จริงของสถานที่ โดยมีเส้นทางสีเขียวนำทางเข้าสู่ภายใน

สถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิมของที่ราบสูงตอนกลางสะท้อนให้เห็นอย่างชัดเจนในพื้นห้องนั่งเล่นซึ่งอยู่สูงกว่าพื้นดิน โครงสร้างเชิงพื้นที่จากบ้านยกพื้นสูงแบบชาติพันธุ์มีความสูงปานกลาง ผ่อนคลาย ไม่กี่ก้าวจะนำไปสู่สถานที่สังสรรค์ ดื่มชา และรับแขก พื้นที่ของบ้านนี้มีห้องน้ำแยกต่างหากจากบ้านหลังใหญ่ ตรงผนังสีขาวโค้งๆ มีเคาน์เตอร์ชากาแฟสำหรับรับแขก ห้องดื่มชาหรือพักผ่อนสำหรับเจ้าของ ทุกพื้นที่สามารถเคลื่อนที่ได้และยืดหยุ่น โดยไม่มีกรอบพื้นที่ใช้งานที่ชัดเจน ระเบียงบ้านกว้างๆ ที่เป็นเหมือนส่วนต่อขยายระหว่างพื้นที่ภายในและที่เชื่อมต่อชีวิตส่วนตัวกับพื้นที่ภายนอกอย่างลื่นไหล

สวนน้ำขนาดเล็กๆ ที่มุมผนังและสวนที่อยู่อีกฟากฝั่งกลายเป็นเสมือน “ปอด” ของบ้าน ที่เพิ่มความชุ่มชื่นมีชีวิตชีวา และในขณะเดียวกันก็มอบความสุนทรีและความเงียบสงบให้กับทุกคนที่ได้แวะมานั่งพัก

เพื่อแสดงถึงความเป็นสถาปัตยกรรมที่ประยุกต์จากบ้านดั้งเดิม ทีมงานจึงเลือกใช้วัสดุเก่าและวัสดุสมัยใหม่มาผสมผสานกัน อาทิ ระบบกระจกบนหลังคา skylight โครงสร้างเหล็ก ไม้ที่ใช้ส่วนใหญ่เป็นไม้เก่าซึ่งนำกลับมาใช้ใหม่ ข้อดีของไม้เก่าคือมีความคงตัวและหดตัวน้อย หลังคากระเบื้องสีแดงก็เป็นวัสดุที่คุ้นเคยของบ้านในชนบทของเวียดนามในอดีต ซึ่งนักออกแบบทำขอบเชิงชาย (ส่วนล่างสุด) ให้อยู่ในระยะเอื้อมถึง กระเบื้องแถวต่ำสุดยื่นออกมาจากพื้นเฉลียงไม่สูง พอให้เห็นหยาดฝนตกกระทบหญ้าและสระน้ำแบบไม่กระเซ็น หลีกเลี่ยงการโดนฝนในพื้นที่ภายในด้วย

การออกแบบที่เปิดโล่ง ช่วยให้เจ้าของบ้านไม่ถูกจำกัดการมองเห็นด้วยผนังก่อทึบตายตัว ห้องต่างๆ เปิดรับธรรมชาติภายนอก ให้ความรู้สึกกว้างขวางและโปร่งสบาย พื้นที่โล่งยังช่วยให้สมาชิกในครอบครัวติดต่อสื่อสารกันได้ง่ายและสะดวกสบาย