บ้านเล็กหลังคาจั่ว

คุณรักษาระยะห่างแบบไหน หรือวางตำแหน่งความสัมพันธ์ระหว่างบ้านกับสิ่งแวดล้อมรอบข้างที่หลากหลายอย่างไรกันบ้างครับ สำหรับบ้านที่อยู่ในเมืองที่รู้สึกว่าไม่มีความจำเป็นต้องปฏิสัมพันธ์กับข้างบ้าน ก็อาจสร้างบ้านรั้วสูงหน้าบ้านปิดทึบแล้วเปิดด้านในแทน แต่สำหรับบ้านในชนบท เราจะรู้สึกว่าแม้อยากจะมีระยะห่างแต่ด้วยความคุ้นเคยก็ยังต้องคงความเป็นมิตรเอาไว้ ฟังดูแล้วมีความย้อนแย้งรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ยาก แต่สถาปนิกในญี่ปุ่นกลับทำออกมาได้ดี ด้วยการสร้างเขตแดนหลวม ๆ ระหว่างบ้านกับถนนโดยใช้ธรรมชาติเป็นตัวช่วย ในขณะที่รูปลักษณ์บ้านบางมุมก็ดูธรรมดาที่เข้ากันได้กับชุมชนแต่บางมุมก็ใส่สไตล์ทันสมัยตามใจตัวเอง

ออกแบบ : Kodikodi
เนื้อหา : บ้านไอเดีย

บ้านชั้นเดียวหลังคาจั่วแบบที่เราคุ้นตานี้ เป็นของคุณ N ที่สร้างในที่ดินใกล้ ๆ บ้านพ่อแม่ที่ได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น ในเมืองนางาเระยามะ จังหวัดชิบะ มีพื้นที่อาคาร 119.24 ตารางเมตร ชื่อโปรเจ็ค “บ้านที่คุ้นเคย” เพราะรูปลักษณ์ที่มีอยู่ทั่วไปทั้งในชนบทหรือในเมือง ตัวบ้านสร้างจากโครงสร้างไม้ธรรมดา แต่หลังคาเป็นเมทัลชีท seamless ความแปลกของบ้านหลังนี้อยู่ที่ ด้านหน้าติดถนนกับด้านข้างลึกเข้าไปในที่ดินจะให้ความรู้สึกต่างกัน เหมือนเป็นบ้านคนละหลังที่สามารถมองได้จากหลายทาง

ภาพจำลองอาคารจะเห็นว่าส่วนที่หันหน้าออกนอกถนนจะเห็นเป็นหน้าจั่ว คนที่ผ่านไปผ่านมาจะรู้สึกว่าบ้านเรียบง่ายน่ารัก แต่ถ้ามองจากด้านข้างจะเห็นรูปลักษณ์ที่ดูทันสมัยสไตล์โมเดิร์น แต่แบ่งพื้นที่ด้วยรั้วไม้ไผ่และไม้พุ่ม ซึ่งแนวคิดในการออกแบบเริ่มมาจากการทำความคุ้นเคยกับบ้านในละแวกชุมชน ที่จะใช้รั้วไม้ไผ่และแนวต้นไม้ในการปกป้องบ้านจากลมแรงที่พัดผ่านทุ่งนา แล้วจึงนำมาประยุกต์ให้ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม

การใช้ชีวิตในสวนเป็นความปรารถนาของเจ้าของบ้าน ด้านข้างจึงทำเฉลียงยาวเชื่อมต่อกับชานบ้านยื่นออกไปกลางสนามหญ้า ในยามเช้ามีสนามหญ้าให้ชมแสงแดดส่องผ่านต้นไม้ ในสวนมีต้นผลไม้ให้เก็บเกี่ยวทานเองปลอดสารพิษ หรือจะใช้เป็นพื้นที่สำหรับตากผ้าก็สามารถทำได้ตามใจ

หน้าบ้านเป็นส่วนที่ติดถนนในชุมชน การปิดบ้านเพื่อความเป็นส่วนตัวยังคงมีความจำเป็น จึงต้องเขยิบตัวบ้านออกห่างลึกเข้าไปในที่ดิน ในขณะเดียวกันสถาปนิกก็ใส่ความคลุมเครือของขอบเขตอาคารกับถนนพร้อมแทรกความเป็นมิตรด้วยการตกแต่งหน้าบ้านด้วย หิน ไม้ สวนเล็ก ๆ ที่ทำให้บ้านดู soft ลง

คลิกที่ภาพ เพื่อชมภาพขยายใหญ่

นอกจากสวนแล้ว เจ้าของบ้านยังให้ความสำคัญกับผิวสัมผัสและบรรยากาศภายในเป็นอย่างมาก สถาปนิกจึงคิดว่าจะออกแบบแปลนบ้านให้เราสามารถแบ่งปัน “การใช้ชีวิตที่สะดวกสบาย” รูปแบบจึงออกมาเป็นโครงสร้างไม้เรียบง่ายที่มีห้องส่วนตัวล้อมรอบพื้นที่โถงโล่ง ๆ ซึ่งประกอบไปด้วย ห้องนั่งเล่น โต๊ะทานข้าว และครัวเรียงกันไปแบบไม่มีผนังกั้น ภายใต้หลังคาเดียวกัน คุณสามารถสัมผัสถึงการมีอยู่ของครอบครัวได้ทุกที่ ทุกจุดยังมีประตูหน้าต่างเปิดหันหน้าไปทางสวนได้ด้วย

พื้นบ้านปูด้วยไม้ ให้ความรู้สึกอบอุ่นไม่เย็นเท้าเวลาก้าวเดินในฤดูหนาว และยังไม่ลื่นปลอดภัยสำหรับเด็กเล็กในบ้าน เป็นการเลือกวัสดุที่สอดคล้องกับทั้งสภาพอากาศและการใช้งานของสมาชิกในบ้าน

การตกแต่งบ้านเน้นความน้อยเพื่อให้บ้านโปร่งโล่งสบายตาที่สุดในสไตล์โมเดิร์นมินิมอล นอกจากรายละเอียดน้อยแล้วยังเน้นเส้นสายเรขาคณิตเรียบง่าย ผนังสีครีมอ่อน ๆ เป็นเสมือนฉากหลังของบ้าน ทำให้กรอบหน้าต่าง ประตู เพดาน ที่เป็นไม้โดดเด่นขึ้นมา

ความอบอุ่นในครอบครัว ไม่ได้สร้างขึ้นจากการพูดคุยเท่านั้น แต่การออกแบบพื้นที่บ้านให้เอื้อต่อการมองเห็น การร่วมปฏิสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด ไม่ว่าจะเป็นภายในบ้านหรือภายนอกบ้านก็มีส่วนทำให้บรรยากาศในบ้านอิ่มเอมเต็มไปด้วยความสุข อย่างบ้านหลังนี้ที่จัดแปลนแบบ open plan ในส่วนที่ใช้งานร่วมกัน ระหว่างที่เด็ก ๆ เล่นอยู่มุมนั่งเล่น คุณพ่ออ่านหนังสือที่โต๊ะทานข้าว ก็ยังคุยเล่นกับคุณแม่ที่ครัวได้ หรือถ้าอากาศดี ๆ เด็ก ๆ วิ่งเล่นที่สนามหญ้าทุกคนที่อยู่ในบ้านก็ยังสังเกตเห็นได้ตามช่องประตูหน้าต่าง

มุมครัวกะทัดรัดสำหรับให้คุณแม่ครอบครองใช้งานหลักคนเดียว จึงไม่ต้องการพื้นที่ใหญ่มาก การตกแต่งก็เน้นความเรียบง่ายด้วยผรังกรุกระเบื้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ เช็ดทำความสะอาดง่าย ใกล้ ๆ เคาน์เตอร์มีไอส์แลนด์ไม้ 1 ตัวสำหรับเตรียมอาหารหรือทำขนมเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว

ห้องนอนคง concept ความผ่อนคลายสบายตาให้อนอนหลับเต็มอิ่มทั้งคืน จึงเน้นพื้นไม้และเพดานโชว์โครงสร้างไม้ วางเตียงที่มีฟูกหนา ๆ คลุมด้วยผ้าฝ้ายเนื้อนิ่มสีขาวเห็นแล้วน่าทิ้งตัวลงนอน