อาคารหลังคาเฉียงสูงสไตล์โมเดิร์น

Santiniketan เป็นเมืองเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ในเขต Birbhum ในรัฐเบงกอลตะวันตกของอินเดีย ที่มีชื่อเสียงทั้งด้านดนตรี ศิลปะ วัฒนธรรม และวรรณกรรม อาจจะเป็นเพราะความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับรพินทรนาถ ฐากูร ปราชญ์ กวี และศิลปิน ผู้เปรียบเสมือน “คุรุเทพ” เขาเริ่มจัดตั้งโรงเรียนขึ้นโดยมีนักเรียนเพียง 5 คน เมื่อเวลาผ่านไป โรงเรียนแห่งนี้ได้พัฒนาเป็นมหาวิทยาลัยที่ไม่เหมือนใคร เนื่องจากเน้นย้ำการเรียนวัฒนธรรมและประเพณีของอินเดียควบคู่กับการศึกษาสมัยใหม่ ด้วยแรงบันดาลใจจากสถานที่อันเป็นเอกลักษณ์นี้ โครงการ Arthshila จึงเกิดขึ้นเพื่อใช้เป็นดบรรจบกันของสถานที่เวิร์กช็อป ประชุม พื้นที่จัดนิทรรศการ ตลอดจนแกลเลอรีแสดงศิลปะในร่มและกลางแจ้งที่สร้างในปี 2022

ออกแบบ : Abin Design Studio
ภาพถ่าย: Niveditaa Gupta
เนื้อหา : บ้านไอเดีย

ศูนย์กลางการเรียนรู้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ กลายเป็นจุดรวมของวัฒนธรรมและมรดกที่สะท้อนถึงชาติพันธุ์ของเบงกอลสมัยใหม่ มีจุดเริ่มต้นมาจากสถาปนิกอายุ 22 ปี ที่ได้รับคำแนะนำจากอาจารย์ ได้ร่างแบบอาคารที่อยู่อาศัยที่มีหลังคาคอนกรีตลาดเอียง หลายทศวรรษหลังจากนั้น เมื่อสมาคมเพื่อการศึกษาได้เข้ามาปรึกษาเรื่องการปรับโครงสร้างที่พักนี้ให้เป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรม ก็มีข้อสรุปที่สอดคล้องตรงกันว่าเป็นไปได้และจะเป็นประโยชน์มาก

คลิกที่ภาพ เพื่อชมภาพขยายใหญ่

ทั้งนี้การรวมฟังก์ชันที่แตกต่างกันไว้ในอาคารเดียวกันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินไป โดยกลยุทธ์ที่ใช้คือรักษาโครงร่างเดิมของเก่าไว้แล้วส่วนขยายโครงสร้างเหล็กเพิ่มเติมให้รับกับความลาดเอียงของหลังคาบ้านเดิม สิ่งนี้ทำให้เกิดชายคาขนาดใหญ่ยื่นออกมากว้าง ๆ ในหลายด้าน ทำหน้าที่คลุมพื้นที่โล่งรอบอาคารให้เป็นเหมือนศาลา เป็นทั้งอุปกรณ์บังแดดสำหรับลานโล่งเพื่อป้องกันแสงแดดในฤดูร้อนที่รุนแรงและฝนมรสุมที่ตกกระหน่ำไม่หยุดหย่อน

ภูมิทัศน์ภายนอกกลายเป็นส่วนหนึ่งของอาคาร เนื่องจากใช้บล็อกที่นั่งคอนกรีตระดับสูงต่ำต่างๆ กันเป็น “ลานประติมากรรม” ที่สวยงามกลางสนามหญ้า วางต่อเนื่องมายังพื้นที่ใช้งานอเนกประสงค์เป็นเหมือนศาลาโปร่งๆ สำหรับจัดแสดงนิทรรศการ ซึ่งสามารถปรับใช้ใหม่เป็นพื้นที่การแสดงหรือเป็นที่นั่งสำหรับผู้ชมที่เข้าร่วมกิจกรรม ขยายไปยังห้องกระจกที่จัดขึ้นในตัวอาคารรองรับในวันที่มีเครื่องมือฉายวีดีทัศน์ ในวันที่ฝนฟ้าไม่เป็นใจก็เข้าไปทำกิจกรรมในร่มแทนได้

ห้องภายในที่ชั้นล่างถูกดัดแปลงเป็นแกลเลอรี ในขณะที่ห้องชั้นบนสุดและระเบียงจะเปลี่ยนเป็นห้องสมุด พื้นที่แสดงงาน และห้องพักแขก หลังคาส่วนต่อขยายที่ยกสูงขึ้นเพื่อสร้างร่มเงายาว ๆ แต่ไม่ขาดแสงเพราะนำแสงผ่านสกายไลท์รอบด้าน ส่วนกระเบื้องดินเผาบนหลังคาก็ทำให้ภายในไม่ร้อน ภายในอาคารเป็นพื้น Pandomo ในขณะที่ภายนอกปูด้วยหิน Kadappa สีดำที่หาได้ง่ายในท้องถื่น

ภาพรวมของโครงการที่เกิดจากความปรารถนาที่จะทำให้อาคารเข้ากับภูมิทัศน์ชนบทที่นุ่มนวล และแสดงความเคารพต่อสถาปัตยกรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของไซต์ ด้วยการออกแบบที่คำนึงถึงสิ่งที่มีอยู่เดิม โดยไม่สูญเสียเสน่ห์และแก่นแท้ของบ้านเมื่อมีคนเข้ามาในพื้นที่ นี่คือหนึ่งตัวอย่างของ “การปรับตัว” ที่แท้จริง